شناخت صنعت قهوه جمهوری دموکراتیک کنگو

جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) از لحاظ منابع غنی است اما بدلیل سال ها جنگ داخلی فاقد ثبات و زیر ساخت است. این کشور روزگاری دارای یک صنعت شکوفای قهوه بود اما امروزه برای کمک به تولیدکنندگان برای اینکه پتانسیل بالای خود را بر آورده کرده و بهبود کیفیت زندگی کشاورزان نیازمند یک استراتژی توسعه است. اما برخی NGO ها و سایر ادارات قدم هایی را در جهت احیای صنعت قهوه DRC برداشته اند. در ادامه چگونگی همکاری ادارات با شرکت ها برای بهبود زندگی تولیدکنندگان کنگویی را خواهید دید.

درباچه کیوو

بستری بی ثبات

با وجود برخورداری از پتانسیل برای تبدیل شدن به یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقایی بدلیل منابع غنی، DRC یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. در بین سال های 1994 و 2003، پیشرفت اقتصادی و اجتماعی کنگو بدلیل جنگ های داخلی پسا استعماری دچار اختلال شد (بی بی سی گزارش می کند که این جنگ ها در نتیجه جنگ مستقیم یا بیماری و سوءتغذیه جان شش میلیون نفر را گرفت). تنش ها در بخش های شرقی کشور که محل کشت قهوه کنگو در آن جا است همچنان باقی مانده است.

تولید  قهوه در دهه 70 میلادی ملی شد و با موفقیت تا اوایل دهه 90 میلادی که کنگو سالانه 120000 تن, قهوه تولید می کرد ادامه پیدا کرد. سپس تولید قهوه در طول بحران کاهش پیدا کرد. گزارش شد که تولید قهوه کنگو در سال 2010 یک دهم میزان تولید آن در 20 سال گذشته آن بوده است (بدلیل بی ثباتی سیاسی و تاثیرات مرتبط بر روی زیرساخت ها).

تولیدکنندگان در منطقه کیوو قهوه می کارند

گواتمالا برای تولید قهوه عالی شهرت دارد. این کشور یکی از متمایزترین اقلیم های جهان را دارد، با خاک های آتشفشانی غنی که برای کشت قهوه مناسب است.

فقدان بازار صادراتی در طول و پس از جنگ های کنگو به این معنا بود که کشاورزان مجبور شدند تا دانه های خود را به صورت خام به کشورهای همسایه بقرستند تا در آنجا فرآوری شود. این شیوه از فروش قهوه فرآوری شده سود کمتری دارد. برای بسیاری از کشاورزان جزایر دریاچه کیوو، یافتن خریدار برای این گیلاس های خام به معنای سفر دو روزه خطرناک با قایق شکننده چوبی به رواندا بود. اگر خوش شانس بودند، می توانستند انتظار داشته باشند که قیمت هایی بسیار پایین تر از ارزش قهوه در بازار دریافت کنند. اگر بدشانس بودند مورد حمله قرار می گرفتند و اموالشان دزدیده می شد.   افراد محلی به من گفتند که 2000 کشاورز قهوه در هنگام انجام این کار غرق شده اند.

کیسه های قهوه که در CPNCK آماده صادرات هستند

اداراتی که در حال بوجود آوردن تغییراتی هستند

شرکت های قهوه کمک شایانی به کاهش خطر برای تولیدکنندگان کنگویی کرده اند. از طریق تعیین قیمت های بازار و برقراری ارتباط با توزیع کنندگان و شرکای معتبر بین المللی، شرکت ها در اینجا مدل تجارتی امن تر و قابل اعتمادتری را در مقایسه با عملکرد انفرادی تولید کننده ارائه کرده اند.

کاوا کیوو پلت فرمی برای تولیدکنندگان قهوه اسپشالتی کنگویی است که چندین شرکت تحت هدایت کشاورزان در استان های کیوو جنوبی و شمالی را متحد کرده است. یکی از شرکت ها کشاورزان و تجار قهوه شرکتی کیوو (CPNCK) است که در سال 2011 با هدف “جلوگیری از زجر، نجات جان انسان ها و حفاظت از گونه های حیوانی تحت خطر انقراض ” ایجاد شد. CPNCK هم اکنون دارای بیش از 2100 عضو است.

زمانی که قهوه CPNCK بفروش می رسد، شرکت بخشی از آن را برای پرداخت هزینه های اداره خود بر می دارد و مانده حساب را به کشاورزان باز می گرداند که مبلغ ثابتی را به همراه بخشی از سود دریافت می کند.

Eastern Congo Initiative اداره دیگری است که برای بهبود زندگی تولید کنندگان کنگویی کار می کند. این سازمان در همکاری با استارباکس و Falcon Coffees برای “توسعه محصولات کشاورزی باثبات و کمک به بازگرداندن کنگو به عنوان منبع کلیدی قهوه با کیفیت کار می کند”.

کوه میکِنو، DRC و کوه کاریسیمبی رواندا

دیدن “سوپریمو” یا “AA” بر روی کیسه قهوه غیر معمول نیست. اما این برچسب ها واقعا چه چیزی را ارزیابی می کنند؟ و آیا هرگز انتخاب درجه Excelso یا AB را به جای مواردی با امتیاز بالاتر در نظر گرفته اید؟

همکاری در پیشرفت امری کلیدی است

NGO بلژیکی Rikolto و اداره ای که من برای آن کار می کردم (Ensemble Pour La Difference) بر روی بهبود بهره وری، کنترل کیفیت، زیر ساخت ها و شبکه های توزیع تمرکز کرده اند. امیدواریم که از طریق همکاری با شرکت ها بتوانیم شرایط و سودآوری را برای کشاورزان و توزیع کنندگان کنگویی بهبو.د بخشیم.

در سال 2013، Ensemble Pour La Difference همکاری خود را با CPNCK آغاز کرد و وامی را فراهم کرد که به ایجاد اولین جا به جایی اولین محموله دانه سبز قهوه از جزیره Idjwi کمک کرد. Rikolto سپس با CPNCK برای نصب 19 ایستگاه شستشوی ماکرو در Idjwi همکاری کرد. همچنین Rikolto و CPNICK انباری را برای ذخیره و اولویت بندی را ساخت و یک دستگاه پوست کندن قهوه را نصب کرد. نیم قرن است که قهوه در این مکان کشت می شود اما این موارد اضافه شده تغییر فراوانی را رقم زدند.

این پیشرفت در زیرساخت به این معنا است که شرکت می تواند از دیرکردها و هزینه های فرستادن پوسته ها به آسیابی دیگر در سرزمین اصلی اجتناب کند. این بهبود همچنین باعث توانمند کردن تولیدکنندگان می شود که هم اکنون در طول تمامی روند بر کنترل کیفیت نظارت می کنند.

بهینه بودن عملیاتی بیشتر و قهوه با کیفیت تر باعث بوجود آمدن درخواست و درآمد بیشتر برای جزیره شده است. برای کشاورزان قهوه، این به معنای پیشرفت واقعی است. با در آمد بیشتر، آنها می توانند کودکان خود را به مدرسه بفرستند و توانایی مراقبت های پزشکی را دارند.

تولیدکنندگان در Idjwi از دستگاه پوست کن استفاده می کنند

موانع پیشرفت بیشتر

چالش ها در DRC همچنان باقی است (بویژه برای کشاورزان جزیره). این چالش ها شامل فقدان خدمات شهری اولیه مانند برق و لوله کشی می شود. ایستگاه های شستشوی میکرو و دستگاه پوست کن که در کیوو نصب شده اند با ژنراتور کار می کنند که هزینه قابل توجهی را به هزینه تولید افزوده اند.

نقل و انتقال به جزیره و از آن بوسیله قایق های کوچک درختی اتفاق می افتد که دارای فضایی کوچک، زمان بر و هزینه بر هستند.

همچنان در قسمت شرقی کونگو که تمرکز تولید قهوه در انجا قرار دارد بی ثباتی سیاسی قابل مشاهده است.

تولیدکنندگان در Idjwi از ایستگاه شستشو میکرو استفاده می کنند

برنامه های آینده

در CPNCK، امتیاز تست قهوه به طور مداوم بالای 85 است. امسال، شرکت قصد دارد تا آزمایشگاه تست قهوه را راه بیاندازد که باعث می شود تولیدکنندگان با قهوه مرغوب آشنا شوند. این سازمان به این نتیجه رسیده است که برای رشد صنعت قهوه محلی شکوفا و توسعه مدل کسب و کار بین المللی با ثبات، سرمایه گذاری در تولیدکنندگان حیاتی است.

رئیس CPNCK (گیلبرت ماکِلِله) به رشد روابط کسب و کار و شهرت منطقه متعد است. او به طور مرتب با خریداران دیدار می کند و در رویدادهای این صنعت برای افزایش آگاهی نسبت به قهوه کیوو شرکت می کند.

من تخمین زده ام که در حال حاضر CPNCK تنها 15 درصد از قهوه بالقوه جزیره را صادر می کند. اما با بهبود کیفیت و افزایش شهرت قهوه کیوو درخواست نیز افزایش می یابد. این پتانسیل وجود دارد که قهوه به صنعت اصلی این منطقه تبدیل شود.

زنان در منطقه کیوو شرق کنگو دانه های قهوه را پاک می کنند

کنگو دارای ذخایر الماس، مس، طلا و میزان قابل توجهی از کبالت جهان است (در تولید تکنولوژی مدرن از موبایل تا خودروی تسلا حیاتی است). با این منابع، مردم کنگو باید از خدمات، مراقبت پزشکی، فرصت های تحصیلی بیشتر و زیرساخت های بهتری برخوردار باشند.

اما این نابرابری مردم شرق DRC را از حرکت به سمت پیشرفت باز نداشته است. موفقیت CPNCK و Kawa Kivu ثابت کرده است که اگر ابزار، دانش و محیطی با ثبات برای رشد در اختیار مردم قرار گیرد، پیشرفت اتفاق می افتد.

نویسنده مایک بیستون (یکی از بنیانگذاران Ensemble Pour La Difference).

Malnutrition