دگرگونی دانه های سبز به قهوه معطری که ما عاشق آن هستیم به یک دستگاه حیاتی بستگی دارد (دستگاه روستری قهوه).
اما در مورد تاریخچه روستر قهوه (روستر قهوه) چه مقدار اطلاعات دارید؟ چرا به این شکل طراحی شده است و در طول تاریخ چه تغییراتی را به خود دیده است؟ برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی توسعه روستر به خواندن این متن ادامه دهید.
دانه های سبز قهوه در برشته کننده
روست (برشته کردن) قهوه در ماهیتابه
قهوه دارای تاریخچه ای بلند و غنی است. تصور می شود که آماده کردن دانه های قهوه روست (برشته شده) برای درست کردن نوشیدنی به قرن ها پیش در آفریقا و خاورمیانه باز می گردد. امپراطوری عثمانی و استعمار اروپا سپس این نوشیدنی را با خود به به سراسر دنیا بردند.
بعد از خرید قهوه به صورت خام از مزارع کشاورزی اولین ابزارهای شناخته شده برای برشته کردن، ماهیتابه های نازک و متخلخل بودند که بر روی آتش گذاشته می شدند. روستر از قاشق برای حرکت دادن دانه ها و اطمینان از روست (برشته شدن) یکنواخت استفاده می کرد.
تنها میزان اندکی از دانه ها را می شد در یک مرحله برشته کرد و هم زدن به این معنا بود که (روستر) برشته کننده می بایست در تمامی زمان این پروسه دقت بالایی به خرج می داد.
قهوه در اتیوپی درون یک ماهیتابه روست (برشته) می شود
ریموند فِیل یک روستر با تجربه قهوه و نویسنده کتاب آسان سازی روست قهوه است. او به من در مورد تجربه خود در برشته کردن قهوه در درون ماهیتابه می گوید. “یک روند دودزا و گردآلود است که در آن پوسته های فراوانی در فضا معلق می شوند و همانطور که انتظار می رود تمامی برشته غیر یکنواخت و کنترل نشده خواهد بود”.
با چنین روند کثیفی و نتایج غیر یکنواخت، اینکه عاشقان قهوه امتحان کردن شیوه های جدید را آغاز کردند قابل درک است.
قهوه برشته شده در ماهیتابه
روستر قهوه استوانه ای
نقل شده است که روستر استوانه ای در قاهره قرن هفدهم ریشه دارد. این دستگاه ها دانه ها را در بر می گرفتند و امکان ایجاد گرما در درون محفظه را بوجود می آوردند. آنها همچنین دارای دستگیره هایی برای حرکت دادن دانه ها در هنگام روست شان بر روی آتش بودند.
این طراحی همچنین به معنای دود کمتر بود که برشته کردن قهوه را آسان تر می کرد. روستر های استوانه ای در طول سالیان تغییر کردند اما طرح اصلی آن بدون تغییر ماند. طرح آن در سراسر آمریکا و اروپا گسترش پیدا کرد.
یک برشته کننده پوشیده قهوه با یک دستگیره
روستر صنعتی قهوه
روستر های قهوه از انقلاب صنعتی جدا نماند. در قرن نوزدهم میلادی، حق ثبت امتیازهای مختلفی برای دستگاه های روستر تجاری در آمریکا و اروپا به ثبت رسید، گرچه بسیاری از افراد همچنان به برشته کردن مقادیر کوچک در منازل خود ادامه دادند.
بسیاری از روستر های صنعتی ابتدایی صرفا یک استوانه بزرگ بودند که بر روی آتش قرار می گرفتند. تا زمان به بازار آمدن منابع گازی در مناطق شهری، از چوب و زغال استفاده می شد. اما این مسئله باعث می شد که قهوه طعم دودی بگیرد، بنابراین وقتی گاز طبیعی در دسترس قرار گرفت، سریعا به منبع گرمای مورد ترجیح برشته کنندگان تبدیل شد.
ریچارد ایوانز اولین روستر بزرگ صنعتی را در سال 1824 در انگلستان ثبت کرد. به نقل از کتاب راهنمای عجیب برای باریستا های قهوه ، این مسئله به مصرف کنندگان امکان سر و ته کردن کل استوانه برای خالی کردن آن را می داد و همچنین دارای یک “ارزیابی کننده” بود که امکان تست کردن در طول روند برشته کردن را می داد.
همین کتاب اشاره دارد که در سال 1846، در بوستون، جیمز کارتر یک روستر “بیرون کشیدن” را ثبت امتیاز نمود. این دستگاه روستر عبارت بود از یک طبل آهنی که در یک اجاق ثابت شده بود. کل استوانه بایستی از اجاق برداشته می شد و درهای دیواره طبل باز می ماند تا قهوه بر روی زمین یا سینی ریخته شود تا سرد شود. این شیوه ای خطرناک و نا کارآمد بود.
دانه های تازه برشته شده قهوه که در سینی خنک کننده ریخته شده اند
در سال 1864 در آمریکا، جابِز بِرنز امتیاز اختراع یک دستگاه روستر را به ثبت رساند. طراحی او عبارت بود از یک سیلندر بسته که در اجاقی آجری قرار گرفته بود. این دستگاه روستر دارای یک مکانیسم بازکننده بود که دانه ها را بدون نیاز به برداشتن استوانه از روی آتش تخلیه می کرد. همچنین درون استوانه یک پیچ دوتایی وجود داشت که دانه ها را به صورت یکنواخت پخش می کرد. این نوآوری ها برشته کردن را یکپارچه تر و روند آن را بی خطرتر می کرد.
کمپانی بِرنز بعدتر یک سینی خنک کننده را به جلوی برشته کننده افزود که دارای فنی بود که در زیر جاسازی شده بود تا هوا را در میان دانه ها بدمد. این ویژگی ها مسیر را برای برشته کننده مدرن قهوه هموار کردند.
در سال 1868، در آلمان، الکسیوس ون گالپِن با تئودور وان گیمبورن و یوهان هاینریش لنزینگ همکاری کرد تا کمپانی را بنیان نهد که نهایتا به پروبات تبدیل شد. آنها Kaffeeschnellroster (“برشته کننده سریع قهوه”) را در سال 1880 به ثبت رساندند که در توسعه برشته کننده های طبلی حیاتی بود.
یک دستگاه برشته کننده آنتیک در مونیخ آلمان
تاثیر الکتریسیته
با رشد الکتریسیته و دسترسی بیشتر به آن در قرن بیستم میلادی، صنعت برشته کردن قهوه خود را با این تغییر وفق داد.
موتورهای برق به این معنا بودند که برشته کردن آسان تر می شد و به این خاطر که گرمای الکتریکی نسبت به آتش باز قابل پیش بینی تر است، قهوه برشته شده یکپارچه تر و همچنین بی خطر تر بود. برای نخستین بار، برشته کنندگان توانستند که در معرض گرما قرار گرفتن را به میزانی از دقت کنترل کرده و توانایی بهتری در شبیه سازی شرایط داشته باشند.
تبلیغ برشته کننده قهوه دارای موتور برقی در سال 1910
برشته کننده های مبتنی بر مایع
برشته کننده های طبلی که بر اساس یک امتیاز ثبت شده در قرن نوزدهم میلادی درست شده اند همچنان امروزه طراحی می شوند. اما در دهه 70 میلادی، برشته کننده های مبتنی بر مایع و هوای داغ وارد صحنه شدند.
در برشته کننده های مبتنی بر مایع، هوای داغ با فشار وارد بخش زیرین دانه های قهوه می شود (با چنان شدنی که بتواند دانه ها را از جا بلند کند). گرما به دانه ها منتقل می شود و آنها به این طرف و آنطرف جا به جا می شوند. مایکل سیوِتز، مهندس شیمی آمریکایی، این طرح را در سال 1976 ارائه داد.
برشته کنندگان به میزان بالایی برشته کننده های مبتنی بر مایع را فاقد کیفیت لازم می دانند (بیشتر به این خاطر که این برشته کننده ها صرفا از جریان همرفتی استفاده تا از ترکیب جریان همرفتی، رسانایی و تابش که در برشته کننده های طبلی موجود است).
تبلیغ برشته کننده قهوه دارای موتور برقی در سال 1910
تکنولوژی جدید روستری قهوه
برشته کردن مدرن قهوه با آگاهی نسبت به شیمی قهوه و تغییراتی که در طول این روند اتفاق می افتد, بهبود می یابد. برشته کنندگان برای سنجش متغیرها و ارزیابی چرایی موفقیت آمیز بودن یا نبودن آن مجهزتر خواهند بود. با تکنولوژی هایی همانند دماسنج دیجیتالی و نرم افزار ارزیابی، انها می توانند بهینه تر و یکپارچه تر از قبل عمل کنند.
اما این نوآوری ها به اختراعات یک قرن پیش وابسته هستند. افزودنی هایی معاصر می توانند به ما در کنترل بهتر برشته کمک کنند، اما آنها ئر حقیقت مدل به روز شده برشته کننده طبلی قرن نوزدهم هستند.
برشته کننده سن فرانسیسکویی
تجهیزات برشته کردن قهوه در نتیجه تلاش های بسیاری از افراد و کمپانی ها در طول دهه ها بهبود یافته است. بدون آزمون و خطا، امروزه ما از طیف گسترده ای از قهوه های خوشمزه برخوردار نبودیم.
دیدن این پیشرفت عظیم، باعث نخواهد شد تا در مورد میزان پیشرفت های آینده بدست تکنولوژی هیجان زده باشیم؟