چیزهای بسیار زیادی برای تولید قهوه در مقایسه با کاشت درخت ها و چیدن گیلاس قهوه وجود دارد. اگرچه دوره برداشت ممکن است تنها چند ماه طول بکشد، اما تولید کننده ها تمام سال را در زمین های خود مشغول هستند، خاک را آماده می کنند، و استراتژی های جدید را آزمایش می کنند.
من ؛ پیش مارلون دل وال از مزرعه ی AGROCAF در هوئنتنانگوی گواتمالا و آیده پرز از فینسا آلتا لوز که آن هم در هوئنتنانگو می باشد رفتم، تا در مورد کار آن ها چیزهای بیش تری بدانم. اینجا آنچه که به آن پی برده ام را به شما می گوییم.
بستر بذر و محل پرورش
اولین مرحله ی تولید کننده همیشه آماده سازی بستر بذر و محل پرورش می باشد. بستر بذر جایی است که در آن رویش دانه رخ می دهد و در گواتمالا، توصیه می شود که آماده سازی بین ماه های مارچ و آوریل انجام پذیرد. علت این کار فصل خشک می باشد، زمانی که خطر بیماری گیاه به حداقل می رسد.
با این وجود باید به یاد داشته باشید که بهترین فصل نیز می تواند بسته به ارتفاع از سطح دریا تغییر کند.
-
بستر بذر
در این مرحله، مالون و آیده به من می گویند که بر روی موارد زیر کار می کنند:
- ویژگی های محیط زیستی بستر بذر: رطوبت، هوا و دما.
- زیرلایه: در شرایط ایده آل زیرلایه، شن شسته شده رودخانه یا خاکی که غنی از ماده آلی است، می باشد و عمق آن بین ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر می باشد.
آن ها سپس موارد زیر را انجام می دهند
- دانه ها را در عمق دو متری کاشته و آن ها را با ماده گیاه پوشش می دهند.
- بعد از ۴۰ روز، به تدریج شروع به برداشتن پوشش می کنند.
- بعد از تقریبا ۷۰ روز، دو برگ اولیه ی نهال ها باز خواهد شده که به معنی آماده بودن آن جهت رفتن به محل پرورش می باشد.
-
محل پرورش و گلخانه
در محل پرورش، نهال ها می توانند قوی تر شده و سالم بمانند تا اینکه آماده ی کشت در مزرعه شوند. از آنجایی که ۷۰ روز از زمان کشت در بستر بذر می گذرد، می توانید انتظار داشته باشید که این امر در باغ های ارتفاع-بالای گواتمالا، بین ماه می و ژوئن رخ می دهد.
طبق گفته مارلون و آیده، تولید کننده ها باید موارد زیر را انجام دهند:
- اطمینان حاصل کنند که محل کشت دسترسی خوبی به آب داشته و از منابع بالقوه ی آلوده کننده دور باشد.
- از زیرلایه ۵۰ درصد خاک سیاه و ۵۰ درصد کود آلی استفاده کنند.
- زیرلایه را برای چندین روز در معرض خورشید قرار دهند و آن را بصورت متناوب زیر و رو کنند تا خط آفات و بیماری را کاهش دهند.
- از کیسه های پلی اتیلن تقریبا ۷ تا ۱۰ سانتی متری برای نهال ها استفاده کنند.
- بصورت متناوب روش های کنترل علف هرز و بارورسازی را اعمال کنند.
- بعد از ۲۰ روز، هر نهالی که هرگونه نشانه ای از پژمردگی نشان می دهد را مجددا بکارند.
آماده شدن برای پیوند نهایی
بعد از حدودا ۶ الی ۹ ماه در محل کشت، گیاهان قهوه می توانند به میدان پیوند یابند. تولید کننده ها آماده بودن آن ها را با توجه به تعداد برگ ها تشخیص خواهند داد: باید حداقل شش جفت برگ وجود داشته باشد.
هنگام آماده سازی خاک، تولید کننده ها باید به موارد زیر توجه کنند:
- مکان: لازم است که آن ها در باره این که کجا نهال ها را بکارند، با در نظر گرفتن سایه، دسترسی به محصولات، تراز گیاهان، فاصله بین گیاهان و غیره تصمیم گیری کنند. تنوع قهوه، زمین و آب و هوای محلی تراز دقیق را تعیین خواهند کرد.
- درختان سایه افکن: این درخت ها می توانند شرایط محیط را تنظیم کنند، رطوبت را حفظ کنند، از گیاهان در برابر باد محافظت کنند، از رشد علف های هرز جلو گیری کنند. تولید کننده ها لازم است که اندازه سایه را براساس تنوع، دما، و ساعات تابش خورشید روی مزرعه شان در نظر بگیرند.
- دو تا سه ماه قبل از کاشت، کشاورزان باید شروع به آماده سازی چاله ها بکنند. دو نفری که من با آن ها مصاحبه کردم به من می گویند که معمولا آن ها چاله هایی به عرض، عمق و طول ۳۰ سانتی متر می کنند.
هنگامی که زمان پیوند رسید، تولید کننده ها باید:
- قوی ترین گیاهان را انتخاب کنند.
- با احتیاط آن ها را از محل کاشت انتقال داده و کیسه نهال را جدا کنند.
- سالم بودن ریشه ها را بررسی کنند.
- اطمینان حاصل کنند که خاک اطراف درختان بخوبی آبیاری و جمع اوری شده باشد.
تغذیه و مدیریت گیاه قهوه
یک ماه بعد از کشاورزی، تولید کننده ها باید شروع به بارورسازی خاک کنند. با این حال قبل از شروع، لازم است که کود را آماده ساخته و همچنین خاک را تست کنند.
برخی از کشاورزان استفاده از کود آلی ساخته شده از پالپ قهوه و کود آلی را انتخاب می کنند؛ دیگران از کودهای شیمیایی استفاده می کنند. دو نفری که من با آن ها مصاحبه کردم توصیه می کنند که همراه با کود آلی، تولید کننده ها باید حدودا ۱۲ کیلوم پالپ تجزیه شده به ازای هر درخت استفاده کنند.
بعد از اولین کشت قهوه، این دو نفر توصیه می کنند که تولید کننده ها تقریبا هر چهار ماه، باتوجه به شرایط خاک و عوامل محلی، کوددهی انجام دهند.
برداشت قهوه
برای بیش تر تولید کننده ها، برداشت قهوه یکی از پرمشغله ترین بخش های چرخه محصول می باشد. اولین برداشت معمولا سه یا چهار سال بعد از کشت رخ می دهد. در گواتمالا، در ارتفاعات بالا، این کار بین دسامبر و مارچ رخ می دهد. در ارتفاعات پایین تر، برداشت قهوه ممکن است از اکتبر شروع شود.
اول از همه، لازم است تولید کننده ها گیلاس های قهوه را جمع آوری کنند. بسیاری از تولید کننده های متخصص آن ها را بادست و با استفاده از سیستمی به نام چیدن همراه با برگ می چینند، که در این روش تنها گیلاس های رسیده قهوه چیده می شوند. با این وجود برخی از تولید کننده ها از برداشت کننده های مکانیکی استفاده می کنند. تولید کننده های متخصصی که از ماشین آلات استفاده می کنند معمولا بعد از برداشت محصول گیلاس های رسیده و نارس قهوه را جدا می کنند.
حتی اگر گیلاس های قهوه با دست چیده شوند، سالم و خراب های آن ها معمولا بعد از چیده شدن جدا می شوند. این کار شامل قرار دادن گیلاس قهوه در آب و جدا کردن گیلاس های شناور روی سطح آب می باشد.
فرآوری، خشک کردن و ذخیره سازی قهوه
سپس، زمان فرآوری می رسد. روش های فرآوری بسیاری وجود دارد، اما متداول ترین روش ها فراوری های مرطوب/شسته شده، خشک/طبیعی، عسلی ، و پالپ شده بصورت طبیعی می باشند. انتخاب روش، زمان فرآوری و خشک کردن، ویژگی طعم قهوه، روش های کنترل کیفی و کاری، زیرساخت و غیره را تعیین خواهد کرد.
طبق نوشته کتاب سبز آناکافه، ۹۸ درصد قهوه گواتمالا بصورت شسته شده فرآوری می شود. در شرکت هایی مانند برزیل، قهوه های طبیعی و پالپ طبیعی متداول می باشند. و کاستاریکا به خاطر فراوری عسلی خود مشهور می باشد.
بعد از خشک شدن قهوه، در کیسه های ۶۰ تا ۷۰ کیلویی بسته بندی شده و قبل از صادرات برای مدتی در یکجا می ماند. طی این مدت، باید در یک انبار که دارای رطوبت، دما و سطح روشنایی پایداری می باشد، ذخیره شود.
و هنگام خشک شدن دانه ها، و ذخیره سازی آن ها، تولید کننده ها کارهای زیادی دارند که آن ها را مشغول نگه می دارد: آن ها همچنین نهال های خود را جهت دهی می کنند، درخت های خود را هرس می کنند، خاک را بارور می کنند و دنبال نشانه هایی از آفت ها می گردند.
سپس تمامی تصمیمات تجاری، تصمیمات بازاری، مذاکرات فروش، و مدیریت کارکنان را پیش رو دارند. مارلون این گونه می گوید که “من هر موقع سال جدید را شروع می کنم، اولین چیزی که در موردش فکر می کنم بهبود کیفیت تولید و رسیدن به قیمت های بهتر در بازارهای خارجی است”.
برای یک سال تولید قهوه؛ هیچ توقفی وجود ندارد. در مزرعه همیشه کاری برای انجام دادن وجود دارد. اما ارزشش را دارد: والدین آیده می گویند “چیزی که شغل ما به ما می دهد، یک گنج است.”